Hirustea / Aitxus Iñarra

Aitxus Iñarra donostiarra da eta duela zenbait hilabete poema-liburu bat besapean zuela etorri zitzaigun negua pasa berria zeneko egun ilun batetan. Maiteminduek lore sortak eskaintzen dituzten lez, Aitxusek eskuartean duzun hiruste hau eskaini zigun, et geu -argitalpen honen bitartez- eskaintza hori zeuri pasatzea baino ez dugu egiten. Hiruste horren hostoak -heriotzea, amodioa, bizia- denak tamaina berekoak ez direla esateak agian ezer gutxi argituko digu. Era berean, poemon egilea duela hilabete gutxi ere ume maitagarri batetaz erditu zela adieraztea apika lekuz kanpo ibiltzea litzateke. Baliteke txorakeriarik egiteko arriskua urruntzeko modu sinpleena zera izan daitekeela. azaleko argazkian birritan eta atentzio haundiagoz erreparatzea. Argazki horretan, zura, harria eta burnia ageri dira, elkarrekin integraturik. Aitxusen poemotan, jakina, horiek baino elementu askoz ere gehiago dituzu zain, konplexitate haundiagoz, baina hiru elemendu horien metaforak beharbada beste bertso horietan dioena sakontzen lagunduko digu: "Hontzak begi handiak galdu ditu, /aizkorak aho zorrotza, / sugeak pozoina. / Kasko beltz distiratsuek / lurra kiskaltzen dute, / eta/ sustraietan / haziz doa / isiltasun amorratua.